Είναι ένα φαινόμενο που μπορεί να εμφανισθεί σε όλους , σπανιότερα όμως στους άνδρες και πιο συχνά στις γυναίκες .
Συνήθως παρατηρείται ελάττωση της πυκνότητας της τριχοφυίας σε όλη την έκταση του τριχωτού με διακοπή της φυσιολογικής εξέλιξης του κύκλου ζωής των τριχοθυλακίων . Έτσι τα τριχοθυλάκια που κατά 85% είναι στην αναγενή φάση, εισέρχονται απότομα στην τελογενή φάση, που είναι το τελευταίο στάδιο στη διάρκεια του κύκλου ζωής τους . Στο τελογενές στάδιο, οι τρίχες παραμένουν για περίπου 4 μήνες και ακολούθως πέφτουν , καθώς άλλες τρίχες αναπτύσσονται στη θέση τους. Η αντικατάσταση αυτή γίνεται προοδευτικά και δεν φαίνεται η απώλεια. Όμως ο συγκεκριμένος μαζικός χρονικός συντονισμός στην τελογενή φάση επιφέρει διάχυτη αραίωση στο τριχωτό για το διάστημα που οι νέες τρίχες βρίσκονται ακόμη υπό ανάπτυξη.
Είναι ευτυχώς ένα αναστρέψιμο φαινόμενο εντός λίγων μηνών ή έτους που μπορεί να επιταχυνθεί με θεραπείες τριχόπτωσης και μπορεί να αποφευχθεί η μονιμοποίηση του φαινομένου συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην επανέκφυση των τριχών με την ίδια πάχυνση του τριχοθυλακίου , χωρίς συρρίκνωση και με την ίδια πυκνότητα στο τετραγωνικό εκατοστό του δέρματος .
Όταν η διάχυτη αλωπεκία επιμένει και τείνει να εξελιχθεί σε χρόνια, επιβάλλεται πλήρης, ολοκληρωμένη διερεύνηση για να εντοπιστεί η παθολογική αιτία που συντηρεί το φαινόμενο με κλασσικά και ύποτα αίτια την σιδηροπενία με χαμηλή φεριτίνη ή/και αναιμία, τον υποθυρεοειδισμός, το ψυχικό στρες, τα παρατεινόμενα εμπύρετα νοσήματα, τις αυστηρές ολιγοθερμιδικές δίαιτες, τον τοκετό ή μεγάλες εγχειρήσεις καθώς και την λήψη διαφόρων φαρμάκων.
